Bewust spelen
Een speeltuin, die voelt als een beleving en waar alle kinderen een plek hebben om te spelen. Met die insteek is er een nieuwe inclusieve speeltuin verrezen op recreatieplas De Kotermeerstal. De ontwerpster van de speeltuin is Ity Busstra uit Dedemsvaart, bekend van de Droomspeelontdektuin De Kleine Tuinman. De speeltuin is een cadeau aan voormalig minister van gehandicaptenzaken Rick Brink en draagt bij aan de toegankelijkheid van de gemeente Hardenberg. Ity is degene geweest die zich hard heeft gemaakt voor de speelplek.
Terwijl er een stevige wind raast over de recreatieplas, kijkt ze met genoegen naar haar project, een robuuste speelplek van natuurlijke materialen met palen en stenen in het water, een waterpomp, een glijbaan, en allerlei details die de zintuigen prikkelen.
Met blote voeten
Even het ‘Vader Jacob’ spelen op een van de bomen, je handen laten glijden over de kleine kunstwerkjes in de bomen, het water pompen totdat het stroomt, dwalen tussen de boomstammen en met blote voeten over de stenen in het water, elk kind kan op deze bijzondere plek z’n hart ophalen.
Het oorspronkelijke plan ontwierp Ity voor het nog onontgonnen grasgebied tegenover de recreatieplas. Een organisch groeiende, ronde speelplek. Helaas bleek deze grond te kwetsbaar, niet stevig genoeg voor aanplant. ‘De plek was ideaal omdat het rond is en omheind. Veilig voor kinderen en overzichtelijk voor ouders. Zodat ook ouders even een moment van ontspanning ervaren. Ze niet altijd ‘aan’ hoeven te staan. De huidige plek is allesbehalve omheind. Toch ben ik heel erg blij met wat er nu staat.’
‘Zoals ik het heb bedoeld’
Als gevolg van een beperkt budget heeft ze flink moeten inleveren op haar plan, maar dat vindt ze niet erg. Dat het gelukt is om de speeltuin überhaupt te realiseren, vindt ze veel belangrijker. Professioneel gezien voor haar de ideale combinatie. ‘Ik kon hier helemaal mijn creativiteit in kwijt. Vanuit mijn pedagogische achtergrond, mijn liefde voor de natuur en het ontwerpen. Veel van de dingen die ik heb bedacht zijn gemaakt, zoals ik het heb bedoeld.’
‘Het idee is dat kinderen als vanzelf de verbinding zoeken met kinderen die niet alles kunnen. Vaak genieten deze kinderen al van alles wat ze zien, ze zijn het gewend om niet mee te kunnen doen. Maar zo hoort het niet te zijn. In deze speeltuin wordt elk kind heel bewust uitgenodigd om mee te spelen.’
We gaan op berenjacht
Ity sprak gaandeweg het traject veel ouders van kinderen met een lichamelijke of mentale beperking. Om helder te krijgen welke wensen er leefden onder de doelgroep. Al snel merkte ze dat de behoefte groot was. Ze bestudeerde talloze rapportages en maakte dankbaar gebruik van de creativiteit van Stichting Springzaad, waar ze zelf al jaren bij betrokken is. ‘Er worden hele andere eisen gesteld aan inclusieve speelplekken. De manier waarop kinderen met een beperking spelen is wezenlijk anders. Daar heb ik op ingespeeld. Veel van de ideeën, die ik jarenlang heb verzameld, heb ik verwerkt in mijn ontwerp. Ook heb ik me laten inspireren door het boek ‘We gaan op berenjacht’ van de schrijver Michael Roosen. ‘Welke spannende dingen kom je allemaal tegen als je het poortje doorgaat, dat is de achterliggende gedachte.’
Extra dimensie
Op zondagmiddag is het vaak druk in de speeltuin. Voor Ity regelmatig een reden om even de fiets te pakken en een kijkje te nemen. Ze spreekt vaak ouders, die, blij als ze zijn met de nieuwe speelplek, broeden op allerlei leuke initiatieven. ‘We hebben ook een testmiddag gehouden’, vertelt Ity. ‘Door regelmatig te observeren, zie je of de opzet geslaagd is. De platte stenen in het water bijvoorbeeld heb ik later nog laten plaatsen. Maar nu is het geld echt op. Ik zou nog wel graag wat extra routepaaltjes willen slaan. Zodat je het gevoel krijgt dat je een verhaal binnenstapt en een route kunt volgen. Voor kinderen krijgt het dan nog een extra dimensie.’
Elke keer weer geniet ze als ze het spel van kinderen aanschouwt. ‘Wat je ziet, is niet altijd dat wat je echt ziet. Het gaat om de laag eronder. Wat maakt het uit als ze onderweg een extra onderdeel meenemen of juist negeren. Voor hen heeft het een betekenis. In hun fantasie. Wij kunnen alleen maar raden wat dat is. Heel interessant.’
Water, vuur, aarde en lucht
‘De vier elementen water, vuur, aarde en lucht heb ik in de speeltuin terug laten komen. Daarop ben ik verder gaan filosoferen. De dieren die hierbij passen zijn de kikker, de zwaluw, de slak en de bij. Die zie je terug, ingekerfd in het hout. Ingekleurd. Je kunt je er zelfs vier kindtypes bij voorstellen. Bijvoorbeeld de rauwers, de douwers, de schouwers en de
bouwers. Elk kind komt hier tot z’n recht en kan meedoen.’
Tekst Ada Kerkdijk / Foto's door Simone van Eerde
