Ijsmeester Gramsbergen
Een ijstransplantatie om een laatste wak te dichten of ’s nachts het bed uit om de dikte van het ijs te meten. Om de Gramsberger ijsvloer zo glad en mooi mogelijk te krijgen, wordt soms letterlijk alles uit de kast getrokken. Nu het kouder wordt, begint het weer te kriebelen op en rond de combibaan, waar de VUT-ploeg elke week samen de handen uit de mouwen steekt.
“Om een mooie ijslaag te krijgen, moet je altijd een beetje balanceren”, zegt ijsmeester Dirk Jan van Faassen. Samen met vutter Fokke Boonstra, sinds zijn geboorte al donateur van de ijsbaan, en een achttal andere vutters is hij elke dinsdag op de baan te vinden om deze te onderhouden.
De combibaan werd twaalf jaar geleden aangelegd. ’s Zomers wordt de baan gebruikt om te skeeleren en ’s winters, bij voldoende vorst, als natuurijsbaan. Nu het volop winter is neemt de ijskoorts onder de vrijwilligers langzaam toe. Waar de ijsmeester de baan vroeger onder water liet lopen en geduldig afwachtte tot het ijs dik genoeg was, komt er tegenwoordig iets meer bij kijken.
Dirk Jan en Fokke vertellen wat te doen als vorst op komst is. “Als de hele baan bladvrij is en we weten dat het stevig gaat vriezen, dan zetten we de kraan open en zorgen we dat er vier centimeter water op de baan loopt. Water uit het kanaal. En dan moet het gaan vriezen. Is het twee centimeter, dan wordt het water eronder weggepompt. Het ijs lopen we vervolgens vast, zodat het vast aan het asfalt gaat vriezen. Is dat het geval, dan kunnen de schaatsen in principe onder. Meer dikte heb je niet nodig.”
Geen sneeuw
Het klinkt simpel, maar het is elk jaar weer een complete verrassing wat de winter doet. “We grappen regelmatig met elkaar: Oh, er zitten wel heel veel eikels aan de bomen dit jaar, dat wordt een strenge winter!” De mannen lachen. Het blijft immers koffiedik kijken.
Maar als de vorst komt, komen ook de zenuwen. “Ik houd de weersberichten goed in de gaten en hoop van harte dat het niet gaat sneeuwen”, vertelt de ijsmeester (70), die zelf het ijs niet meer op gaat. Er zijn allerlei factoren die een stevige, gladde ijsvloer in de weg kunnen staan, weet hij uit ervaring. “Wind, sneeuw, zon... We hebben wel eens ijsblokjes opgehaald bij de horeca en stukken ijs getransplanteerd uit het kanaal. Ja, we hebben al heel wat meegemaakt.”
Genieten
De ijsbaan in Gramsbergen is vrijwel elk jaar als één van de eerste banen in de regio open. En dan loopt het al snel storm. Met gemak duizend schaatsliefhebbers genieten gezamenlijk van het eerste natuurijs. “Daar doen we het voor! De druk is voor ons dan van de ketel en ik geniet volop van de stralende kinderen. Ja, dan loop ik met een grote smile op mijn gezicht rond.”
Tekst JorindeSchrijft / Foto's door Simone van Eerde
