Brasserie de Corner
DEDEMSVAART – ‘We zijn blij. Heel blij. Er is weer leven in de brouwerij.’ Gerard de Wagt van Brasserie De Corner in Dedemsvaart kijkt tevreden om zich heen en slaakt een zucht. Het is een zucht van pure verlichting. Zij ogen stralen. Het mag weer. Na ruim vier maanden mag hij zijn klanten, die hij zo heeft gemist, weer verwelkomen op zijn terras. Weliswaar met de nodige restricties, ‘maar’, zegt de Dedemsvaartse uitbater optimistisch, ‘je moet toch ergens beginnen. Ik schenk het glas altijd halfvol.’ Even glijdt zijn blik over het goed gevulde terras. ‘Meer dan ooit besef ik dat dit mijn leven is, mijn huiskamer.’
Op het terras van De Corner heerst een uitgelaten stemming, veelal vaste gasten. De meesten stuurden van tevoren al even een appje om om klokslag twaalf verzekerd te zijn van een plekje. Ondanks een frisse bries is het goed toeven aan deze kant van de Julianastraat in Dedemsvaart.
Perspectief
Niet alle horeca is even positief gestemd over de marginale versoepeling. Gerard de Wagt en zijn dochter Maria, eigenaresse van Brasserie De Corner, snappen dat als geen ander. Toch overheerst de euforiestemming bij vader en dochter. ‘Natuurlijk gaat dit ons de eerste tijd geld kosten. Waarschijnlijk duurt het nog drie jaar voordat we weer op het oude niveau zitten. Maar veel belangrijker vind ik nu het perspectief’, zegt Gerard. ‘Het contact met de mensen. Het gastheer zijn. Man, wat heb ik dat gemist.’ Maria knikt ‘Het is zo fijn dat we weer aan het werk mogen. Dat voldane gevoel, na een dag hard werken, ik heb daar ook echt naar uitgekeken. We zijn allemaal op zoek naar vrijheid. Mentaal had iedereen het nodig dat er weer licht zou komen. We kunnen alleen maar hopen dat het vanaf nu steeds een beetje beter wordt.’
Meer rust
Dat de euforische stemming overheerst bij de familie De Wagt is niet voor niets. Ze weten als geen ander wat de gevolgen zijn van een faillissement. De Corner maakte weliswaar vijf jaar geleden een doorstart, maar de impact van de periode die daaraan vooraf is gegaan, is groot geweest. ‘Ik hoop van ganser dat iedereen dat bespaard blijft, want ik gun het mijn ergste vijand niet’, zegt Gerard ferm. De eerste lockdown voelde voor hem dan ook als pure machteloosheid. ‘Dat je op luxe moet inleveren is niet erg. Maar die angst. Dat je je tent nog een keer moet verliezen. Dat je passie je wordt afgenomen.’ Zijn overlevingsdrang was dan ook enorm. Hij roeide uit alle macht met de riemen die hij had. Hij had het immers allemaal al eens meegemaakt. Maria weet het nog precies: ‘We zaten geen seconde stil, hadden het gevoel continu bezig te moeten blijven. Alles waaraan we normaal niet toekwamen hebben we aangepakt. Zelf ben ik aan de slag gegaan bij een fabriek. Om in elk geval nog wat geld te kunnen verdienen. In de tweede lockdown realiseerden we ons dat het lot niet in onze handen lag. Dankzij de steunpakketten van de overheid durfden we het aan om meer rust te pakken, de focus te leggen op de ophaalmenu’s en de maaltijden voor de loonwerkers’
Vrije gevoel
De regelmaat van de afgelopen tijd heeft Gerard goed gedaan. Na fikse problemen met zijn gezondheid, is de 63-jarige uitbater nooit helemaal de oude meer geworden. Toch merkte hij vooral de laatste tijd veel vooruitgang. ‘Mijn batterij moet wat vaker aan de lader. Die tijd heb ik genomen. Gezondheid is een groot goed, daar ben ik me terdege van bewust. Kwaliteit van leven ook. Ik durf nu echt te genieten van mijn vrije tijd, een dagje met mijn kleinzoon of gewoon even een dag voor mezelf. De natuur in, richting De Weerribben. Dat vrije gevoel, heerlijk!’ Ook Maria trok er in de tweede lockdown wat vaker op uit met haar paard. ‘We hebben echt de tijd gehad om weer even op te laden. We kunnen er weer tegen. En we hebben er zin in’, lacht ze.
Op het terras genieten de gasten van de warme voorjaarszon. De weergoden zijn deze eerste dag van de versoepeling extra goed gezind. Alsof het zo moet zijn. Niemand kijkt deze dag op een eurootje meer of minder. De blijdschap overheerst. De eerste stap naar vrijheid.
Alle terrassen bekijken? Kijk op www.visithardenberg.nl
Foto's door Simone van Eerde / Tekst door Ada Kerkdijk
